Rupsjes

Gastschrijver Hendrik Vlug deelt weer een van zijn mooie gedichtjes. Geniet ervan!

Rupsjes

als een rups keek jij naar mij,

jou jonge ogen door mij heen.

vanaf dat moment stond vast,

Nooit ben jij alleen.

dit is geen vriendschap.

is geen liefde.

beide blijven vluchtig,

luchtig zelfs doen wij,

misschien zelfs onverschillig,

vergeleken met hoe woest

en grillig

mijn zijn zou wijken voor een jij

jij hoeft ook niet te snappen,

dat ik voor jouw recht op leven,

mijn wereld, en mijn denken,

te leen zou kunnen geven.

jij snapt mij wel,

en ik snap jou.

steeds minder en steeds meer.

ooit was jij rups, geen vlinder.

nu ben ik dat niet meer.

ooit was het samen op een blad,

nu beide in de vlucht.

Ik hoop dat ik je af en toe,

kan vinden in de lucht.

Ik hoop dat wij,

hoewel we minder samen zullen vliegen,

toch nog in de wolken,

elkaars gevoel kunnen vertolken,

ik voel dat wij,

steeds meer en meer,

vliegen in dezelfde sfeer.

Happy

0 0 %

Sad

1 33 %

Excited

2 67 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %