Student zijn is fijn

Read Time:4 Minute, 49 Second

Als afsluiting van de themaweek hebben Jinte & Yashwanti van KLASsepost een artikel geschreven over liefde voor een belangrijke levensfase, namelijk het student-zijn.

Liefde voor studeren

Als je het aan mij vraagt, is er niets leukers dan studeren. Nou ja, de stress van deadlines halen, de opdracht goed willen maken, hopen op dat ene cijfer en soms minder positieve feedback krijgen is wat minder. En ik kan heus wel zaken bedenken die óók erg leuk zijn, maar het leren zelf én leren leren, wat vaak nogal onbekend is voor mensen, dat vind ik fantastisch.

Je ziet hoe je voor bepaalde vaardigheden of kennis meer of minder moeite moet doen om het te kunnen. Hoe je door te oefenen, te repeteren, associëren, een bepaalde mate van uitdaging en soms gewoon door het te doen, ergens steeds beter in wordt. Hoe het achteraf een fluitje van een cent leek of juist een grootste overwinning. Dat je nu zaken vrijwel onbewust doet, terwijl je daar voorheen bergen voor moest verzetten. Of hoe je zaken nu nog steeds met moeite maar net onder de knie krijgt, maar er ontzettend veel profijt uit haalt. Die kleine en grote overwinningen, dat is voor mij leren en studeren.

Daarbij mag uiteraard niet ontbreken dat er zo iets is als uitgeleerd zijn (tenzij je al helemaal klaar bent voor het tentamen, dat je liever niet nog een week hoeft te wachten). Want vanaf je eerste stappen als baby, totdat je als oudere een wandelstok nodig hebt, ben je aan het leren. En vaak zonder dat je het door hebt.

Eén van de belangrijkste ingrediënten die je daar voor nodig hebt is nieuwsgierig zijn. Want als je niet nieuwsgierig bent naar de ander, naar hoe iets werkt, hoe zaken ontstaan zijn en naar wat de mogelijke oplossingen zijn, dan zal je waarschijnlijk ook niet veel meer uit jezelf gaan leren. En dat is zo jammer voor onze leergierige hersenen. Helaas zie ik dat wanneer mensen ouder worden, zij ook minder nieuwsgierig worden. Zonder nieuwsgierigheid als ‘wapen’ is iets nieuws aanleren een hele opgave en wordt verder kijken dan je eigen grenzen of bubbel en buiten je comfortzone treden lastig.

Vandaar ook dat ik hoop dat iedereen die nieuwsgierig is, de kansen krijgt om zich vanuit die nieuwsgierigheid te motiveren om iets te leren. Om op onderzoek uit te gaan. Om te durven. Om die lastige vragen te stellen. Om te leren omdat het leuk is én zo mooi kan zijn. Om vanaf dat punt nooit meer te stoppen met leren.

Liefde voor het studentenleven

Vorige zomer zeiden heel veel mensen tegen mij: “Je studententijd, dat is de mooiste tijd van je leven!”, nou zeiden diezelfde mensen dat ook over de middelbare schooltijd. En het ding is, zulke uitspraken kan je natuurlijk alleen achteraf doen, als je al in de volgende fase zit.

En wij, wij zitten er middenin, dus ik kan nog niet oordelen of dit ook daadwerkelijk de mooiste tijd van mijn leven is. Daarnaast ben ik zo iemand die in elke fase de mooie en minder mooie dingen ziet. En het studentenleven is dan ook intens mooi en soms ook intens moeilijk. Het is een periode van uitvinden wat je echt leuk vindt (en dat is nog best moeilijk!). Het is een leven van vallen en opstaan, nog semi veilig, omdat je je binnen de muren van de uni bevindt.

Je zweeft als student tussen tiener en volwassen in, dat zweven geeft een enorme vrijheid, maar kan ook beangstigend zijn. Je hebt verantwoordelijkheden, maar nog niet zoveel als wanneer je zou gaan werken. Je kan op feestjes tot laat doorgaan en dat kan over een aantal jaar misschien niet meer.

Je moet wat werken om rond te komen, maar niet vijf dagen in de week (thanks ome DUO).

Ik denk dat je door het continue zweven tussen die tiener wereld en de volwassen wereld heel erg groeit. Je bouwt als het ware een enorme brug, tussen je (kinderlijke) dromen en de realiteit. En daar heb je doorzettingsvermogen en lef voor nodig. Je zoekt als student de grenzen van je eigen kunnen op en dat zorgt voor grote ontwikkelingen. Ik vind dat mooi, omdat je je als kind vaak veel minder bewust bent van de ontwikkelingen die je doormaakt. Als kind bouw je samen met je ouders kleine loopbruggen over het water, en ze houden je hand vast, als het even eng is. En als tiener trotseer je het water op een trekvlot, het liefste met je vrienden. Je ouders zijn er ook, maar wel wat meer op de achtergrond. En als student lijk je haast te kunnen vliegen, je vliegt uit, en hopelijk kan je altijd even terugkeren naar een fijn nest. Als je vliegt, dan ligt de wereld onder je voeten, en jij mag bepalen waar je wil landen. Je kiest veel bewuster waar je heen gaat, en je merkt ook zelf veel sneller of ergens landen een goede keuze was, of niet. En het mooie van jong zijn, je stijgt ook zo weer op, op weg naar een ander avontuur.

En tuurlijk, vliegen is soms ook vermoeiend, en verwarrend, want het luchtruim is drukbezet. En er zijn altijd mensen die hoger vliegen dan jij, of sneller. Maar het leven is gelukkig geen wedstrijd, vlieg lekker op je eigen tempo. Daarnaast hoop ik dat je bovenal van kan genieten! Je weet dan misschien nog niet of het de mooiste tijd is van je leven, maar je kan wel proberen om er de mooiste tijd -tot nu toe- van te maken.

Ik hoop in ieder geval nog een hele tijd te mogen vliegen, want ze zeggen natuurlijk wel eens: ”De tijd vliegt.” Dus geniet nu nog even extra hard van het mooie uitzicht.