Read Time:3 Minute, 45 Second

Huur me in als sportcommentator

Wow, mijn eerste bestuursblog, wat een episch moment is dit eigenlijk. Geen idee wat te schrijven, wend ik mijzelf richting mijn laptop, maar ook richting mijn omgeving. Op dit moment komen de vragen op: Waar ga ik nou weer over schrijven? Wat willen mensen van mij lezen? Nadat ik met een leeg hoofd voor mezelf uit blijf staren ben ik nog geen seconde wijzer. Het enige wat ik nu heb zijn deze opvullende zinnen aan het begin van dit bestuursblog. Jullie moeten toch iets te lezen hebben. Oh damn waar wil nu over schrijven, kijkend door mijn fotogalerij voor inspiratie, valt me één ding op, naja misschien twee. Ten eerste, het aantal selfies dat ik naar m’n vrienden stuur, maar ten tweede zag ik scrollend door mijn galerij allemaal foto’s met m’n homies voorbij komen. Denkend aan het thema voor de aankomende PicLASso expositie en met deze observatie in acht nemend, besef ik ineens, wow misschien kan ik wel gewoon over vriendschap schrijven!

Dit deed me echt aan een heleboel momenten denken die ik in de afgelopen tijd heb meegemaakt, maar ik zal jullie even meenemen in een situatie die zich afgelopen donderdag heeft voorgedaan. Daniël (een van m’n beste vrienden van thuis) vroeg namelijk of ik mee wilde naar de wedstrijd van Nederland-Canada. Ik snap natuurlijk dat ik gevraagd word, mijn krachtige en scherpe observaties tijdens voetbalwedstrijden zijn natuurlijk van belang om een alomvattend begrip van zo’n wedstrijd te vergaren. Soms noemen ze me ook wel de rooie Raphael van der Vaart met mijn scherpe opmerkingen, maar dat terzijde kon ik natuurlijk geen nee zeggen tegen dit aanbod. Van tevoren hadden we afgesproken bij een café op de Erasmus Universiteit wegens het goedkope bier. Eenmaal mijn oranje kleding aangedaan en de trein richting Rotterdam gepakt te hebben, kreeg ik steeds meer zin. Zin in de voetbalwedstrijd, maar vooral zin om mijn beste maten uit omgeving Rotterdam weer te zien. Hoe minder ik ze helaas de laatste tijd zie, hoe vaker ik ze ondertussen mis. Nou eenmaal aangekomen bij het café is er nog geen nuttig woord gezegd, maar de tranen staan in mijn ogen van het lachen. Dit noem ik optimaal genieten. 

De opstelling besprekend gaan wij richting De Kuip en wat een medium wedstrijd was het eigenlijk. Niet heel veel aan, maar wel weer ontzettend gezellig met alle vrienden die ik echt veel te weinig zie, en random mensen met megafoons, een beetje domme dingen roepen en lachen en zo zijn we alweer 90 minuten verder. Daarna heel Rotterdam doorgekruist voor een ontiegelijk vette voor mij nog onbekende karaokebar en wat was het leuk! Met z’n allen engelbewaarder en you never walk alone zingen. Dit durf ik te bestempelen als een topavond. Avonden zoals deze heb ik gelukkig veel mogen beleven afgelopen tijd.

Deze avond in acht nemend, liet me heel erg denken over vriendschap. Wat is dat nou eigenlijk? Hoe waardevol is vriendschap? En hoe maak je vrienden? Ik heb eigenlijk op deze vragen geen antwoord en ik denk ook niet dat dat echt veel boeit. Het is voornamelijk het gevoel van lekker chillen en lachen voor mij. Uiteindelijk is het niet mijn bedoeling om hier een of ander essay met allemaal zoetsappige lessen over vriendschap te schrijven, maar eigenlijk wil ik vooral even stilstaan bij alle mensen die me hebben laten lachen in de afgelopen tijd. Helaas ben ik daarentegen niet heel erg goed in het mezelf uitdrukken in uitgebreide stukken tekst.

Ik ben gewoon ontzettend dankbaar voor iedereen die me zo keihard heeft laten lachen afgelopen tijd en als je dit leest en je denkt hey dat is me gelukt! Steek dat complimentje dan maar in je broekzak. Afgelopen tijd en ook in de KB periode bijvoorbeeld heb ik weer zoveel nieuwe vrienden gemaakt en nieuwe mensen leren kennen waar ik zulke toffe ervaringen mee heb gedeeld. Dit soort momenten probeer ik dan wel te koesteren, maar ik merk als je er niet bij stilstaat dat ze dan toch ineens voorbij gevlogen en verdwenen zijn. Onthoud daarnaast dat je altijd alleen de leuke dingen onthoudt, dus probeer die ook te waarderen in het moment. Oja en ik ben oprecht benieuwd naar jullie verhalen over vriendschap en misschien een leuke anekdote over een moment waarop je intens gevoel van vriendschap hebt ervaren. App me of spreek me vooral aan! Genoeg sentimenteel gedoe, nu ga ik weer lekker een filmpje kijken. 

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Geef een reactie

Previous post Veilig verdwalen in een vreemd land
Next post The Capture; een spannende serie die je kritischer maakt
Gastschrijver worden?

KLASsepost is altijd op zoek naar gastschrijvers die hun persoonlijke, maatschappelijke, ideologische of grappige verhalen met het LAS-publiek willen delen. Dus heb jij nog een tekst, gedicht, fotoserie of shortfilm liggen die je eindelijk durft te delen? Of begint de inspiratie te borrelen om nieuwe dingen te gaan creeëren? Meld je dan nu aan als gastschrijver!