Read Time:38 Second
Door een oud-LASser
De Zon
Zacht geperst bloed stroomt langs je wangen
Je kuiltjes in
Omdat je lacht en smacht
Naar iets dat geen uitweg kent
Ik duimel mezelf tot je onder
Uit bewondering
Totdat er geen adem meer is om in te stikken
Je snikt en de deur sluit zichzelf
Met een kus op mijn hoofd.
Ookal sprak je de woorden nooit uit
Hield je me vast
En was dat genoeg:
“Voor jou, de zon”
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %
0
0
Average Rating