Op poëtische wijze schrijft KLASseposts eigen Anouk over de natuur, de lente, en alle emoties die daarbij komen kijken. Een mooi, eerlijk en persoonlijk stuk. Veel leesplezier!
Ik denk dat bloeien iets is waar je je hele leven mee bezig bent. Bloeien stopt pas als jij verwelkt en het leven op zijn einde loopt. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het leven een stijgende lijn is en alleen maar beter wordt. Soms bloei je wat sneller dan anders, soms heb je wat meer water nodig, soms heb je wat meer licht nodig. Het is een ware kunst te midden van negatieve gebeurtenissen door te gaan.
Als ik een seizoen zou moeten kiezen om voor altijd in te leven, dan zou het de lente zijn. De lente is bij uitstek de periode waarin ik de meeste en ook de meest uiteenlopende emoties voel. Met het opkomen van de frisse zon voel ook ik me herboren. Toch voel ik me altijd een beetje melancholisch in de lente. Naast veel blijdschap en geluk, voel ik me ook het vaakst verdrietig. Misschien komt het doordat de lente nou eenmaal zo werkt: je laat iets ouds achter om in een nieuwe vorm weer op te staan.
De lente is een tijd van hallo, maar ook gedag.
Mijn lievelingsdag is die eerste dag in het voorjaar waarop je de zonnestraaltjes weer op je gezicht voelt en je op de fiets dan toch maar je winterjas openritst omdat het eigenlijk veel te warm is. De lente is mijn favoriete seizoen. Om alle cliché redenen: het zonnetje breekt weer wat vaker door en alles gaat bloeien en groeien, de wei staat vol met pasgeboren diertjes. Ik moet dan altijd even stoppen om te kijken.
Als ik een seizoen zou moeten kiezen om voor altijd in te leven, dan zou het de lente zijn.
Ik vind de wereld over het algemeen geen mooie en fijne plek. Die enkele keren dat ik een pad bewandel waar nog niet zoveel mensen voor mij zijn geweest, als ik rondloop in de bergen of spring in een ijskoud meer; dat zijn de momenten waarop ik me gelukkig voel. Als ik uit die drukke stad kom en meer terug in de natuur ben.
Ik voel soms zulke heftige emoties. Als ik een seizoen zou moeten kiezen om voor altijd in te leven, dan zou het de lente zijn.
Average Rating