Vrouwen in literatuur

Read Time:4 Minute, 35 Second

Deze dag van de themaweek staat in het teken van Liefde & Empowerment. KLASseposts eigen Nonna schreef een artikel over waar zij aan denkt bij empowerment en welke vrouwen binnen de literatuur haar inspireren. Lees haar verhaal hieronder en misschien doe je ook wel boekinspiratie op!

Toen ik ging nadenken over wat ik empowering vind moest ik eigenlijk meteen denken aan de generaties vrouwen die voor mij zijn gekomen en hoeveel meer obstakels zij hadden om te overwinnen. Toen moest ik denken aan hoe ik nu bij de journalistieke commissie zit met alleen maar vrouwen. In de tijd dat commissie kLASsepost 23/24 actief is, zijn we veel bezig geweest met hersenspinsels en persoonlijke verhalen. Iedere keer dat iemand een artikel heeft geschreven hoorde ik altijd positieve feedback. Mijn commissiegenootjes geven elkaar vaak complimenten en constructieve feedback waar dat nodig is. Ik houd me meer bezig met schrijven dan ooit tevoren en dus vooral met de schrijfwerken van vrouwen. Dit liet mij stilstaan bij alle vrouwen in de literatuur die mij inspireren.

Toen ik jong was verslond ik boeken als geen ander. Ik ging iedere week naar de bibliotheek om het maximale aantal boeken te lenen die ik de volgende week allemaal uitgelezen terugbracht. Ik hield vooral van het genre fantasy, omdat ik het heerlijk vond om mezelf te verliezen in de magische werelden. Toen ik eenmaal naar de middelbare school ging, verloor ik lezen voor mijn plezier een beetje uit het oog. De boeken die ik eerst las spraken me een stuk minder aan en ik spendeerde veel van mijn tijd online of met vrienden. Ik hervond mijn passie voor lezen in de eerste lockdown toen ik het boek Normal People van Sally Rooney las. Een vriendin van mij had dit aangeraden en toen ik het begon te lezen had ik geen idee dat het zo een populair boek was. Ik was wel vaker romans tegen gekomen maar nooit eentje die me echt aansprak. Normal People was de eerste roman waar ik mezelf echt in kon vinden. Ik vind dat Sally Rooney uitzonderlijk en met nuance kan schrijven over menselijke relaties.

Een genre wat de afgelopen jaren enorm populair is geworden is de ‘sad girl’ boeken, een trend waarvan ik van mening ben dat die is gestart door Sally Rooney. Dit soort boeken pluizen de melancholie van het vrouwelijke bestaan uit, uiteraard geschreven door vrouwen. Dit soort boeken bestaan natuurlijk al veel langer maar dat er een soort aesthetic omheen is gecreëerd is pas sinds de afgelopen jaren. Of de ophemeling van het idee van de jonge intellectuele vrouw vol verdriet een goed ding is of niet is een heel ander onderwerp, maar ik weet dat dit soort boeken mij in ieder geval vaak hebben geraakt. Een klassiek ‘sad girl’ boek is The Bell Jar van Sylvia Plath. Dit boek raakte mij persoonlijk niet heel erg maar dat zou ook kunnen komen doordat ik het moest lezen voor de lijst. Sylvia Plath is erg invloedrijk geweest en ik raad elke ‘sad girl’ aspirant dan ook aan om haar werk te lezen. Een Vlaams boek wat in deze categorie past is Kom hier dat ik u kus van Griet op de Beeck. Wat ik mooi vind aan deze schrijfsters is hoe ze schaamteloos over de lelijkheid van vrouwen en hun emoties kunnen schrijven. Deze kwetsbaarheid is iets waar ik erg naar opkijk en wat ik altijd probeer te laten doorschijnen in mijn eigen werk.

Een boek wat mij ook helemaal verliefd maakte op lezen was The Secret History van Donna Tartt. Ze is enorm goed in spanning opbouwen en je laten geven om de personages in haar werk. The Secret History is enorm meeslepend en makkelijk te lezen, ik zou het aan iedereen aanraden die voor hun gevoel vastzit in een reading slump, ofwel een periode waarin je minder boeken leest. Een ander boek wat mij uit een reading slump heeft getrokken is Such a Fun Age van Kiley Reid. Dit boek is aangrijpend en moeilijk weg te leggen. Het leest ook heel makkelijk. Het heeft een enorm interessant en genuanceerd perspectief van een gekleurde vrouw in de Verenigde Staten en hoe dit haar dagelijks leven beïnvloedt. Een andere schrijfster die dit fantastisch doet, maar dan voor gekleurde vrouwen in het Verenigd Koninkrijk, is Evaristo Bernardine in haar boek Girl, Woman, Other. In dit boek beschrijft ze de levensverhalen van een aantal vrouwen die allemaal op een manier met elkaar verbonden zijn. Het boek heeft enorm veel te zeggen over huidskleur, gender, leeftijd en ongelijkheid in het algemeen maar het zijn vooral menselijke verhalen die veel emotie bij mij opwekten.

Ik probeer vooral vrouwelijke auteurs te lezen. Dit is deels, omdat ik het belangrijk vind om vrouwelijke auteurs te steunen met het kleine beetje geld wat ik aan hun boeken uitgeef, maar het is vooral omdat ze me inspireren. De manier waarop ze schrijven over ervaringen van vrouwelijkheid, seksualiteit, verdriet, blijdschap en nog veel meer inspireren mij om dat zelf ook te doen. Dit is het punt van empowerment, vind ik persoonlijk; elkaar inspireren om zelf actie te ondernemen en om verder te groeien. Voor mij is het lezen van de werken van vrouwelijke auteurs een goede manier hiervoor. En voor degenen die dit ook zo ervaren staan er in dit artikel dus een aantal aanbevelingen. Vooral denk ik dat het goed is om bewust te zijn van wat jou empowered laat voelen en dit meer op te zoeken in je leven.

About Post Author

Nonna van den Bos

In mijn artikelen zullen vooral maatschappelijke thema’s aan bod komen. Ik vind het bijvoorbeeld interessant om een beetje bij te houden wat er allemaal in de wereld gaande is, vooral in de politiek. Ook houd ik me veel bezig met maatschappelijke trends. Ik vind het leuk om onderwerpen te analyseren door ze helemaal uit elkaar te halen en met mijn eigen perspectief weer in elkaar te knutselen. Iets wat je daardoor ook zal tegenkomen in mijn artikelen zijn reviews of analyses van media.

n.vandenbos1@students.uu.nl