Gastschrijver Marisol Verrips schreef een lief gedichtje voor de themaweek.
Het droge plekje op de vloer
Liefde
Dat is waar ik vaak over praat met je
Dan heb ik het over een jongen
Waar ik vlinders van krijg in mijn buik
Het cliché
Ik kwam net bij hem vandaan en was bij jou op de vloer gaan zitten
Je luisterde en ondertussen zat je om me heen te dweilen
Het eindigde met die jongen, natuurlijk
Niet kort daarna
Dat wist jij toen al
Ik kies nooit voor de juiste
Je ging door met schoonmaken en ik zat op de vloer
Een beetje kletsen, een beetje boenen
Toen realiseerde ik me dat ik in dat moment zo content was
Ik luisterde naar hoe je de keukenkastjes afstofte en ze weer sloot
Hoe je heen en weer liep, in en uit je kamer, met een bezem, een borstel of een doekje
Jij die altijd met tien dingen tegelijk bezig bent
En zonder een woord te zeggen moest lachen
Toen je me weer zag zitten op de vloer
Je vond dat ik raar zat
Hoe we zo fijn
Gewoon konden zijn, samen
Samen konden bestaan
Toen wist ik dat dit het is
Veel meer dan wat ik eerst benoemde
Want als ik nu denk aan liefde
Denk ik aan jou
En het enige plekje op de vloer dat nog droog was
Average Rating