Hoge verwachtingen en groots genieten
Ik werd zondag met veel spanning wakker. Voor mijn wekker zelfs, en dat gebeurt niet vaak (vraag maar aan mijn baas). Gelukkig was het een hele gezonde spanning; een beetje zoals je je voelde met je verjaardag, voordat de leeftijd kwam dat jarig zijn minicrises begon te veroorzaken.
Of ben ik daar de enige in? Naja. Ik heb in ieder geval zelf altijd het gevoel dat een verjaardag heel bijzonder moet zijn, maar eigenlijk ben ik op de dag zelf vooral bezig met gestrest zijn om niks. Iets met hoge verwachtingen die in werkelijkheid nooit uit kunnen komen.
Die hoge verwachtingen waren er ook afgelopen zondag. Toen ik wakker werd rond 9 uur, zou ik al bijna gaan beginnen met hardlopen. Voor best een paar kilometertjes lang. Na een redelijke periode aan trainen, succeswensen van de mensen om heen en 32 euro dokken voor een startbewijs had ik ook een best flinke verwachting van mezelf dat het nu wel echt moest lukken.
En daarom ging ik last minute maar allemaal dingen doen die van die super sportieve mensen ook doen. Gelletjes meenemen bijvoorbeeld: aka zoetigheid in een zakje. Ik ging zelfs mijn veters op een andere manier strikken. Ook besloot ik mijn mobiel thuis te laten – Kipchoge zit ook niet op Strava alles bij te houden tijdens een recordpoging.
Nouja goed, de voorbereidingen waren in ieder geval daar. Op naar de start, en na een bezoekje aan de dixie ging om 11 uur het startschot.
Een korte recap: Het was HEEL erg leuk, en ik zou het iedereen aanraden. Langs allemaal plekjes van vroegah (het was in Leiden, hometown!), schattige dorpjes en heel veel leuke, enthousiaste mensen die de renners aanmoedigden. Het was echt onvergetelijk!
Aankomende zondag is de marathon van Utrecht. Als je nog niks te doen hebt, ga lekker langs de kant zitten met een biertje en een boxje. Niks is leuker dan al rennende een fout hitje en iemand die je naam schreeuwt te horen. En, mocht je ‘m gaan rennen: super veel plezier! Ik geniet met je mee.
Door: Mart
Average Rating