Read Time:2 Minute, 21 Second

Voel je je ongelukkig? Geen probleem! Maak jij je maar geen zorgen over je problemen of over het onder ogen komen van je duistere kanten. Er is namelijk een veel simpelere oplossing voor je misère: bij McDonald’s kost vreugde slechts €3,50. Of €1,95, als je echt geluk hebt.

Bushokjes en straatborden hangen er vol mee: grote foto’s van lachende mensen. Hartstikke leuk, zou je zeggen, totdat je ontdekt dat bij elke glimlach een prijs staat afgedrukt. 2 euro, misschien 3,95, maar nooit veel meer dan dat. De posters zijn deel van de More Smiles for Money-campagne van McDonald’s, waarmee de fastfoodketen wil benadrukken hoe betaalbaar hun producten zijn.

McDonald’s is hiermee niet het eerste bedrijf dat in haar advertenties probeert in te spelen op positieve emoties. Analyses van reclames wijzen keer op keer uit dat emoties als ‘blijheid’ en ‘warmte’ een steeds grotere rol spelen in advertenties. Denk maar eens aan de tv-spotjes waarin leuke diverse families gezellig bij elkaar kerst vieren, terwijl ze toevallig allemaal met een glimlach hun flesje Coca-Cola Zero opdrinken. En het lijkt ook nog eens te werken: door de positieve reclames gaan mensen warme en vrolijke gevoelens koppelen aan het bedrijf wat hiermee adverteert. Door de roerselen van ons onderbewuste kan juist dit ervoor zorgen dat jouw bezoek aan de supermarkt eerder uitloopt op het kopen van een product van Coca-Cola dan van een concurrerend bedrijf.

Nou, oké. Niets mis mee, toch? Als een bedrijf dan toch moet adverteren, waarom dan niet met een beetje blijdschap? Het is goed voor het bedrijf, het bezorgt de consument een blij gevoel.. Kan niet beter, toch?

Jawel. Want de blijdschap die bedrijven als McDonald’s voor een laag prijsje aan ons proberen te verkopen, staat symbool voor een hyper-kapitalistisch idee. Het is het idee dat geluk en blijdschap voortkomen uit consumeren, het idee dat je je problemen kan wegkopen met spullen, eten en kleding. De blijdschap die McDonald’s aan ons verkoopt is de blijdschap van een vluchtig moment genieten, de blijdschap van het vergeten wie en wat jij met jouw aankoop steunt: een megabedrijf dat met goedkope producten niet alleen de wereld, maar ook jouw gezondheid om zeep probeert te helpen. En dan het liefst zo verslavend mogelijk.

Dus ja: misschien dat het eten van goedkope kipnuggets voor een seconde een glimlach op je gezicht bezorgt, dat het voor een moment je hormonen in de vrolijke richting stuurt. Maar het is een vluchtige en oppervlakkige vorm van blijdschap waarmee een verrot systeem in stand wordt gehouden. Wat dan precies wél voor duurzaam geluk zorgt kan ik niet zeggen, maar toch heb ik sterk het vermoeden dat McDonald’s en het ongebreidelde kapitalisme waar zij symbool voor staat hier allerminst aan bijdragen.

Door: Vera

About Post Author

Vera Appelo

Zoals het een echt KLASsepost-lid betaamd, houdt Vera van schrijven en van het lezen van de schrijfsels van anderen: haar boekenkast staat vol met prachtige boeken, waarvan op de één of andere manier toch altijd de helft ongelezen blijft. Ze schrijft het liefst over de maatschappij en alles wat daarin fout, of misschien soms juist ook heel goed gaat. Verder heeft ze een achtergrond in de kunsten, waarvan misschien soms ook wel eens een flard op deze site zal belanden.
Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Geef een reactie

Previous post Bestuursblog #50: Het mysterie van dromen – Deel 2
Next post Het onvermogen tot modernisering van de Nederlandse bestuurscultuur 
Gastschrijver worden?

KLASsepost is altijd op zoek naar gastschrijvers die hun persoonlijke, maatschappelijke, ideologische of grappige verhalen met het LAS-publiek willen delen. Dus heb jij nog een tekst, gedicht, fotoserie of shortfilm liggen die je eindelijk durft te delen? Of begint de inspiratie te borrelen om nieuwe dingen te gaan creeëren? Meld je dan nu aan als gastschrijver!