Lützerath bleibt!

Read Time:2 Minute, 45 Second

Door: Justin

New year, new me. Vroeger vond ik deze slogan een soort kapot gekookt ei. Men gebruikt het ieder jaar weer en nooit verandert er écht iemand. Maar voor dit jaar wilde ik de slogan ook gebruiken.

Althans, dat was de bedoeling. Zo had ik in mijn vorige column nog aangegeven dat ik mezelf meer vrijheid wilde gunnen door het leven mij te laten overkomen. Ik was er zeker van dat dit mijn jaar zou worden. Echter besefte ik al na een week dat niet ik, maar de wereld moet veranderen.

In het Duitse Lützerath begon de Duitse politie afgelopen week met het ontruimen van het dorp. Enkele honderden activisten hadden het dorp al dik twee jaar bezet. Het Duitse plaatsje zou namelijk tegen de vlakte moeten om de uitbreiding van de naastgelegen bruinkoolmijn te faciliteren. De Duitse overheid zegt bruinkool nodig te hebben om te voldoen aan de vraag naar energie nu gas uit Rusland niet meer gewenst is. Maar de Bondsdag lijkt vergeten te zijn dat klimaatactivisten al tientallen jaren pleiten voor energietransitie, en dat daarbovenop experts al jaren waarschuwden voor afhankelijkheid van Russisch gas. Het is waar dat de Duitse overheid een deal heeft met energiebedrijven over het voortzetten van fossiele brandstofwinning met een harde einddatum: 2030. Bruinkool is echter één van de méést vervuilende fossiele brandstoffen. Dat de Bondsdag hierop niet handelt heeft ze zelf in de hand. En als klap op de vuurpijl zijn onze oosterburen een aantal jaar terug begonnen met het uitfaseren van kernenergie: betrouwbare, efficiënte en vooral CO2-vrije energie. Nu zal ik niet zeggen dat kernenergie dé oplossing is als een alternatief voor fossiele energie, maar dat het een belangrijke rol kan spelen in de omschakeling naar een schone en leefbare toekomst, is mij een gegeven.

Even om terug te komen op de ontruiming van het Duitse dorpje: In de media zijn een aantal berichten gekomen over “relletjes” en “opstandjes”, aanvaringen tussen politie en activisten. Op de beelden, gemaakt door aanwezigen, is duidelijk te zien dat die opstootjes niks meer zijn dan een groep politiemensen die met grof geweld de stilstaande activisten van hun plek en uit het dorp wil werken. Politie die zo meewerkt aan het vernietigen van de aarde. Lekker ethisch.

Als laatste nog een stukje over de journalisten die lastiggevallen werden door activisten: veel activisten zijn mediaschuw om de simpele reden dat ze vinden dat media nooit neutraal zijn. Daarbij lijkt sensatie voor feitelijkheden te komen. Achter de geweldpleging jegens journalisten, neutraal of niet, zal ik niet staan. Maar gezien de media liever spreken over rellende activisten dan over gewelddadige politie, verliezen de activisten mijn steun zeker niet.

New year, new me. Toch maar niet. Kijkend naar hoe onze planeet naar de klote gaat – Ik neem de vorige zin terug, omdat die zin passief is. De planeet gaat niet zomaar naar de klote, nee, de planeet wórdt verkloot – kan ik mijzelf er niet toe brengen om de toekomst maar gewoon over me heen te laten komen; dat ik minder ga doen om het verkloten van de planeet tegen te gaan. Niet enkel op het gebied van klimaat, ook het strijden tegen sociale en financiële ongelijkheid en ongelijkwaardigheid zal ik blijven doen. Ik zal me blijven inzetten. New year, same me. Het wordt tijd dat de rest verandert.

About Post Author

Justin Klein Tank

In mijn columns en artikelen kom je veelal politieke en maatschappelijke thema’s tegen die op het moment van uploaden zeer relevant zijn. Mijn interesses liggen dan ook in dit gebied. Ik volg het maatschappelijk debat op de voet en haal mijn informatie uit veel verschillende journalistieke en wetenschappelijke bronnen. Mijn stukken zijn een analyse van deze informatie, en dus een analyse van onze samenleving. Maar bovenal vind ik schrijven erg leuk om te doen.

j.g.m.kleintank@students.uu.nl