Het blijven verleggen van je grenzen

Read Time:3 Minute, 59 Second

Het einde van mijn eerste jaar als LAS-student begint te naderen, langzaam maar zeker. In juni, of juli als ik herkansingen heb, komt mijn allereerste studiejaar tot zijn einde. Het zonnetje van de afgelopen dagen lijkt de komst van de zomer met zich mee te brengen, en daarmee het besef dat we alweer dichtbij het einde van blok 3 zijn. Rond deze tijd vorig jaar was ik me aan het voorbereiden op de maand mei; niet om mijn eindexamens te maken, maar om zelf een maand te gaan interrailen.

Voor diegenen die het niet weten, interrailen is het voordelig reizen met de trein door Europa door het aan te schaffen van een interrailpas. Met deze pas kun je met veel treinen gratis door het continent reizen, al moet je voor sommige treinen wel tegen een kleine prijs een zitplaats reserveren. Je kunt zelfs voor veel goedkoper met treinen zoals de Thalys of de Eurostar reizen. Deze pas komt in veel verschillende vormen zoals een pas waarmee je een maand kunt reizen met zeven reisdagen. Dit betekent dat je op zeven dagen in een maand de pas in kunt zetten om treinreizen te maken. Zo kun je in een korte tijd een best lange afstand afleggen in Europa.

Toen ik mijn tussenjaar begon wist ik dat ik wilde reizen zover dat mogelijk was. Eind oktober 2022 stapte ik dus voor het eerst op een trein richting Berlijn met een vriendin (shout-out naar Emma) om mijn eerste interrail avontuur te beginnen. Deze reis duurde een maand en beviel mij enorm goed. Uiteraard waren er dieptepunten zoals de onmogelijke reis terug vanuit Parijs, vastzitten in een Italiaans dorpje en met twee uur slaap verdwaald door Praag rondwandelen maar het was het allemaal waard. Op deze reis heb ik ook heel veel geleerd over reizen, en vooral hoe je dit met een partner doet. Tussen Emma en mij liep het heel soepel en ik had niet voor een beter reismaatje kunnen wensen. Het fijnste vond ik dat er altijd iemand was om op te rekenen als ik het zelf even niet wist.

Ik kwam doodmoe terug van mijn reis en ging met veel plezier weer tijd spenderen met mijn vrienden en familie in het bekende Nederland. Maar na een tijdje begon er iets aan mij te knagen; er was een sterke reislust in mij ontstaan die niet uit te blussen viel. Toen zat er dus nog maar één ding op. Ik ging werken en sparen en voor ik het wist was ik mijn volgende reis aan het plannen. Er was wel een verschil met de vorige keer; deze keer zou ik het alleen doen. Ik kan me niet goed herinneren wanneer ik had besloten om alleen te gaan reizen maar zodra ik het idee in mijn hoofd had gekregen, kreeg ik het er niet meer uit. Voor sommige mensen, waaronder mensen die ik heb ontmoet tijdens het reizen, klinkt dit als een idioot iets. Veel solo-reizigers hadden altijd al het gevoel dat ze ooit alleen zouden gaan reizen, maar voor mij was dit iets heel bijzonders.

Ik ben altijd al een stresskipje geweest die zich niet comfortabel voelt in situaties waar ik de oplossing niet weet en nu gooide ik mezelf een maand in, vol met dat soort momenten. Deze keer ook nog eens zonder iemand om op terug te vallen als ik geen idee had wat ik moest doen. Over mijn reis zelf zou ik een boekwerk kunnen schrijven, maar dat is niet het doel van dit artikel. Tijdens mijn solo reis heb ik geleerd om heel veel alleen te kunnen zijn, maar vooral heb ik geleerd hoe ik mijn grenzen drastisch kan verleggen. Ik vond het zeker niet altijd makkelijk, er waren ook heel veel nachten in hostelbedden dat ik niets liever wilde dan terug in het goede oude Holland zijn, maar ik heb er heel veel van geleerd en ik heb er heel veel moois door meegemaakt. Nu dat ik later in mijn eerste studiejaar kom begin ik in een routine te komen. Ik begin te wennen aan studeren, iets wat eerst ook als het verleggen van mijn grenzen voelde. Daarom kijk ik regelmatig rond in mijn kamer, die volhangt met posters en ansichtkaarten die ik heb verzameld tijdens mijn reizen, om mezelf eraan te herinneren om mijn horizon te blijven verbreden. Dit kan er uiteraard voor iedereen anders uitzien, en misschien is het voor sommigen niet zo moeilijk als voor mij. Maar ik weet dat ik me nooit zo goed voelde als toen ik aan het einde van een maand alleen reizen bovenop een heuvel over Edinburgh uitkeek en wist dat ik dat uitzicht nooit had gezien als ik mezelf niet had uitgedaagd om iets te doen wat ik verschrikkelijk eng vond.

About Post Author

Nonna van den Bos

In mijn artikelen zullen vooral maatschappelijke thema’s aan bod komen. Ik vind het bijvoorbeeld interessant om een beetje bij te houden wat er allemaal in de wereld gaande is, vooral in de politiek. Ook houd ik me veel bezig met maatschappelijke trends. Ik vind het leuk om onderwerpen te analyseren door ze helemaal uit elkaar te halen en met mijn eigen perspectief weer in elkaar te knutselen. Iets wat je daardoor ook zal tegenkomen in mijn artikelen zijn reviews of analyses van media.

n.vandenbos1@students.uu.nl