Read Time:2 Minute, 54 Second
Terwijl het einde van het blok naderde, nam de uni steeds meer van mijn tijd op. Mijn deadlines kwamen dichterbij en ik moest ze (voor een keer) een prioriteit maken. Dit betekende veel dagen lang achter mijn laptop en een verbazingwekkend lege agenda. In de avond probeerde ik zoveel mogelijk op tijd naar bed te gaan om uitgerust wakker te worden, zodat ik er de dag erna weer tegenaan kon. Al deze nachten vroeg in bed gaven mij veel tijd om na te denken, vooral over hoe anders mijn levensstijl hiervoor was.
De zomer van 2022 ging ik elke nacht uit of iets doen met mijn vrienden tot in de vroege morgen. Meestal lag ik pas in bed wanneer de zon opkwam en de vogeltjes gingen fluiten. Diezelfde zomer werkte ik vier dagen in de week, en begonnen mijn shifts om 9:30. Elke ochtend moest ik wel de eerste uurtjes even wakker worden en begon ik mijn shift met een paracetamol of twee, maar ik knapte altijd op en stond voor het middaguur vrolijk te werken. Als ik klaar was om 18:00 ging ik naar huis, at ik wat en ging ik weer uit. Dit was natuurlijk de zomer, maar ook tijdens het schooljaar en al helemaal tijdens mijn tussenjaar zat ik niet stil. Inmiddels kijk ik hierop terug met verbazing, niet omdat ik nooit meer uitga of omdat ik feesten niet meer leuk vind, maar omdat ik niet weet hoe ik het fysiek volhield.
Tegenwoordig als ik uitga dan ben ik de dag erna een wrak en heb je eigenlijk niks meer aan me. Ook vind ik het steeds fijner om lekker op tijd naar bed te gaan en heb ik de zonsopgang al heel lang niet meer meegemaakt. De Nonna die zo vroeg ging werken na een nachtje stappen die bestaat nu niet meer, maar ik snap niet waar ze heen is gegaan! Ik ben niet veel ouder geworden en ik ben uitgaan niet minder leuk gaan vinden maar ik kan fysiek het gewoon niet meer aan. Hoe zou dit kunnen komen?
Het antwoord hierop weet ik helaas niet. Mijn enige gok is dat terwijl ik dit slaaptekort had mijn lichaam het bij kon houden maar dat zodra ik stopte mijn lichaam aangaf dat het mooi was geweest. Wel weet ik dat ik het best wel jammer vind dat mijn tolerantie voor uitgaan omlaag gegaan is. Ik ben toch student? Dit horen toch de piekjaren te zijn van mijn feestperiode? Daarnaast vind ik feesten ook echt superleuk! Ik ga nog lang niet met feestpensioen als het aan mij ligt. Maar tegelijkertijd heb ik het ook niet bepaald naar mijn zin als ik een week lang een nutteloos hoopje mens ben wanneer ik twee keer in dezelfde week ben uitgegaan.
Voor mij lijkt de enige oplossing gewoon het beste ervan maken. Natuurlijk ga ik lekker uit als ik daar zin in heb, maar ik hou gewoon rekening met wat ik de dag erna moet doen. De gezonde keuze maken en genoeg slapen is ook helemaal niet zo erg, want ik voel me altijd een stuk beter en vrolijker. En de druk van een ‘typische student’ zijn voel ik ook helemaal niet. Het studentenleven is alleen leuk, als je het zelf leuk vindt. Voor nu ben ik dus wat minder vaak op pad en is dat ook maar beter zo. In mijn hart ben ik een feestbeest, maar ik moet ook voor de rest van mijn lichaam zorgen.
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %
Average Rating