Ik ben een beetje inspiratieloos. Ik heb de laatste tijd niet veel tijd gehad om mijn creativiteit ergens uit te laten. Gelukkig is dit in verschillende vormen langzaam weer op gang aan het komen, maar nog niet op het gebied van een artikel schrijven. Ik heb te veel dingen aan mijn hoofd en maak me te veel zorgen over alles, waardoor ik verder niet zoveel kon doen. Soms zou ik willen dat ik mijn hoofd kan uitzetten. Even niet al die gedachten die door mijn hoofd rondspoken. Dat ik gewoon kan doen, gewoon kan leven. Dat zou makkelijk zijn, toch?
Voor mijn gevoel gaat alles snel voorbij. Het einde van het collegejaar is in zicht en dat betekent dat er alweer een jaar voorbij is, terwijl het begin van het collegejaar voor mij nog zo dichtbij voelt. Ook al is er een jaar voorbij, heb ik het gevoel alsof ik het afgelopen jaar niet veel heb gedaan. Alsof ik een paar voetstappen naar voren heb gezet, maar dan toch weer terug wordt getrokken.
Ik zou meer willen leven in de trant van je leeft maar één keer. Het voelt niet alsof ik op dit moment veel doe. Het lijkt alsof ik niet alles uit het leven haal, dat ik eruit kan halen, wat zeer jammer is.
Soms voelt het alsof ik alleen maar aan het wegrennen ben. Alsof ik voor elk klein ding dat ik moet doen een sprintje de andere kant op moet trekken. Alleen maar om even dat vervelende gevoel niet te voelen, terwijl dat gevoel opgelost had kunnen worden door te blijven staan en de confrontatie aan te gaan.
Zoals ik al zei, ik ben een beetje inspiratieloos. Alleen random gedachten die door mijn hoofd vliegen, waarvan een paar nu hier zijn neergezet. Misschien kan je jezelf hierin herkennen, misschien ook niet. Maar bedankt voor het zijn van mijn dagboek.
Average Rating