Door de bomen het bos zien

Read Time:46 Second

Door: Dhyana van Schie

Ik lig op mijn rug in het zachte gras,
Tussen de bomen in het bos.
Mijn leven vol met keuzes die ik niet kan overzien,
Dit is de enige plek waar ik door de bomen het bos nog zie.
Ik kijk naar de vogels, vrij en zingend,
Simpel lijkt me, maar wie ben ik om dit te zeggen.
Ondergedompeld in de wil van de natuur,
Vraag ik wat hij van me wil.
Terwijl ik hier lig,
Alleen en met mezelf,
Ben ik niet helemaal niet, maar ook niet helemaal wel,
Diegene die ik zou willen zijn.
Ik kijk omhoog en zie de lucht,
De wolken die langzaam voorbij drijven,
Net als mijn gedachtes doen.
Rust in mijn hoofd en om me heen,
Hier hoef ik niets te worden,
Ik hoef hier niets te zijn.
Ik kan doen wat de natuur ook doet,
Hoe mooi zou dat leven zijn …