Zij met de lokken

Read Time:42 Second

Auteur: Isa Baas

Het gele licht raakt 
de grijze lok en die wordt weer zo goud als vroeger.
De bus draagt ons in haar buik, en zonder
dat ik er erg in heb, zoom ik weer uit.

De zwaarte raakt 
mij uit het niets, want ik denk aan vroeger.
De schemer verjaagt het goud van de dag, 
terwijl wij de plantenresten die we voedsel noemen
naar binnen werken met geciviliseerde ijzeren stokjes.

Het blauwe licht raakt
haar gezicht dwars door het harde geluid heen.
De DJ probeert ons vast te houden, hier
met zijn gekke ritmes.
De avond is korter dan de dag, omdat ze hier hun geluk
zoeken in de nabijheid van een ander.
Hopeloos klampen ze zich aan elkaar vast, want
anders is er niets meer om op te hopen
in de grijze dagen van het jonge leven.