Read Time:4 Minute, 48 Second

Hier volgen de volgende twee hoofdstukken van het Young Adult boek ‘Spectator,’ geschreven door Justin. Mocht je de eerste twee hoofdstukken hebben gemist, dan kun je deze teruglezen onder het kopje ‘Boek: Spectator’. Veel leesplezier!

Hoofdstuk 3

Het einde van het schooljaar nadert en op de gangen zijn gesprekken te horen over het schoolfeest, dat vanwege welbekende redenen buiten school om wordt georganiseerd. “Ik hoorde dat je vriendin de muziek regelt.” David heeft het over Lotte, die de laatste dagen steeds dichter bij mij probeert te komen. “Hou toch op met je kuthumor. Hoe is het met Esmee?” Daar raakte ik hem op een gevoelige plek. Al de hele maand gaat het gerucht rond dat de twee tortelduifjes nu dan toch echt uit elkaar zijn. Als ik erover begin laat hij duidelijk weten dat hij er niet over wil praten. “Dat heb ik je al gezegd.”

Julia komt aanlopen. Uit het niets geeft ze David een bitchclap. Ik schrik. “What the fuck is er mis met jou?!” Ik duw haar van ons weg. Haar gezicht is vuurrood, met een blik van een moordenaar uit een horrorfilm. Ze begint te praten: “Viespeuk! Dat ben je! Een beetje anderen zoenen terwijl je vriendin erbij is!” Ze wil nog een keer uithalen naar David, maar hij houdt haar tegen. “Waar heb je het over?!” David snapt er duidelijk niks van. Daar is hij niet de enige in. Julia gaat verder: “Je hebt mijn zus gezoend! En, en, Esmee stond gewoon naast je!” Ze is erg overstuur. Ik weet dat haar zus, die by the way erg knap is, geen vriendje heeft, en soms nogal sletterig kan zijn. “Hoe weet jij hiervan?” vraagt David, “Zelf weet ik hier namelijk niks van.” David lijkt oprecht verbaasd te zijn. “Van mijn zus! En als je het niet meer weet, moet je maar eens goed nadenken!” Ze stormt weg en laat David en mij verward achter. “Denk je echt dat ik met haar zus heb gezoend?” vraagt hij aan mij. Ik weet het niet. En David duidelijk ook niet. “Ik denk dat je dat toch aan Esmee moet vragen. Hoe erg je dit ook wilt wegstoppen, het gesprek gaat vroeg of laat komen.” Hij knikt.

Aan het eind van de dag zie ik Esmee lopen. Nieuwsgierig als ik ben ga ik naar haar toe en spreek ik haar aan: “Hoe ging het tussen jou en David?” Esmee kijkt op. Ze heeft duidelijk gehuild. “David is de grootste klootzak die er bestaat.” Ze pakt haar jas en loopt weg. Verbijsterd blijf ik achter. Toevallig komt Chris aangelopen, samen met een jongen die ik nooit eerder heb gezien. Stil blijf ik wachten op Duncan, een jongen waarmee ik een opdracht voor school moet maken. Onopvallend kijk ik van mijn mobiel op en zie ik Chris een kus geven aan de jongen, voordat ze wegloopt. “Yo Tim, kunnen we?” Duncan staat achter me. “Weet jij wie die jongen is?” vraag ik. “Dat is Job. Verbaast me niks dat je hem niet kent, hij praat niet veel.” “Is hij het vriendje van Chris ofzo?” Ik heb Sanne en Julia horen praten over dat Chris een vriendje had, maar wilde het niet geloven. Alsof ik er wat aan kan doen. Jammer genoeg niet. “Ja klopt.” zegt Duncan. “Ze hebben nu ongeveer een week. Maar zullen we gaan?”

Hoofdstuk 4

Vanavond is het schoolfeest. Hashtag zin in, aldus de rest van mijn klas. Zelf had ik liever getraind vanavond. Dan had ik Chris niet hoeven zien, en had ik mijn gedachtes weg kunnen sporten. David snap precies waar ik het over heb. Sinds het uit is met Esmee zit hij er ook doorheen. Maar in tegenstelling tot mij heeft hij al wel een date voor vanavond. En om alleen aan te komen is ook zo wat.

“Hai Tim!” Ik hoor Lotte op me af komen rennen. “Hoi Lotte, hoe is het?” Ik probeer niet al te sip over te komen. “Volgens mij moet ik dat aan jou vragen. Gaat het wel?” Shit. Ehm ja, hoe red ik me hieruit? “Gaat prima, beetje moe, that’s all.” Ze lijkt niet verder te willen vragen. Mooi. “Maar eh, Tim…” “Lotte…?” Ze bloost een beetje. “Zou je het leuk vinden om samen naar het schoolfeest te gaan? Gewoon casual, natuurlijk.” Heel even moet ik nadenken. Eigenlijk kan het ook geen kwaad. Met Chris wordt het toch niks meer, en Lotte is erg aardig en wat is nou een betere manier om iemand te leren kennen dan een afspraakje? “Ja, lijkt me leuk!” Ze straalt. “Ah, leuk! Vanavond half acht bij de paaltjes?” Ik knik en Lotte loopt stralend weg. Het woord ‘casual’ galmt door mijn hoofd. Alsof ik niet weet wat ze eigenlijk bedoelde. Ik ben absoluut niet het beste in het lezen van vrouwen, maar deze signalen kon ik zelfs niet missen. Nog voor ik erbij stilsta komt Job aangelopen. “Tim! Wacht even, Tim!” Ik liep niet echt weg, maar oké. “Job, wat mag het wezen?” “Ik zag je net met Lotte praten en ik wil je waarschuwen.” Ik kijk op. “Waarschuwen waarvoor?” “Lotte probeert jou alleen te krijgen om mij terug te pakken. Een paar maanden terug hadden wij wat namelijk.” Hij kijkt erg serieus. Ik geloof er alleen bar weinig van. “Ik zal erop letten.” Job loopt weg en ik kijk hem na. Aparte manier om iemand voor het eerst te spreken. Ik weet – ‘gelukkig’ is niet helemaal het goede woord – dat hij het bij het verkeerde eind heeft. Lotte is smoorverliefd op mij. En dit zeg ik niet om mezelf goed te laten voelen ofzo, want het is echt waar. Echt veel heb ik nog niet met haar gepraat, maar daar zal vanavond vast verandering in komen.

Door: Justin

About Post Author

Justin Klein Tank

In mijn columns en artikelen kom je veelal politieke en maatschappelijke thema’s tegen die op het moment van uploaden zeer relevant zijn. Mijn interesses liggen dan ook in dit gebied. Ik volg het maatschappelijk debat op de voet en haal mijn informatie uit veel verschillende journalistieke en wetenschappelijke bronnen. Mijn stukken zijn een analyse van deze informatie, en dus een analyse van onze samenleving. Maar bovenal vind ik schrijven erg leuk om te doen.
Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Geef een reactie

Previous post Bestuursblog #51: De tijd zal het leren
Next post <em>Noaberschap</em>
Gastschrijver worden?

KLASsepost is altijd op zoek naar gastschrijvers die hun persoonlijke, maatschappelijke, ideologische of grappige verhalen met het LAS-publiek willen delen. Dus heb jij nog een tekst, gedicht, fotoserie of shortfilm liggen die je eindelijk durft te delen? Of begint de inspiratie te borrelen om nieuwe dingen te gaan creeëren? Meld je dan nu aan als gastschrijver!