Atlas in het Wild!

Read Time:4 Minute, 52 Second

Door: Imme

Vanaf afgelopen september mag ik mijzelf een echte LASser, en bijkomend ook ATLASser noemen. Sindsdien zie ik het concept ATLAS steeds vaker voorkomen in mijn dagelijks leven. Het lijkt ook net wel alsof ik er extra op let wanneer het in het oog springt. Heb jij dat ook wel eens? Als een concept of naam heel relevant is in je leven, dan zie je het opeens overal langskomen? Ik moet wel zeggen dat het telkens zorgt voor een lach op mijn gezicht, als ik dat woordje weer voorbij zie komen. Om jullie een beetje van mijn blijheid mee te geven die ik krijg wanneer ik het weer eens spot, heb ik mijn ervaringen met Atlas in het Wild in dit stukje gebundeld.

Tijdens het befaamde liftweekend (georganiseerd door de fantastische commissieleden van LASt Minute) waren we gestrand in Antwerpen, waar we tijdens ons eerste rondje door de stad gelijk de eerste parel tegenkwamen. Een oud bruin café genaamd, je raadt het al “Atlas”! Hier moesten we natuurlijk wel een drankje nuttigen en een fotootje kon ook niet missen. Zodra we het cafe binnen liepen zagen we al dat het propvol zat met Belgen, die ons er blijkbaar niet bij wilden hebben. Dat heb ik geconcludeerd nadat een van de Belgen in een stemmetje tegen me zei dat “wij Nederlanders nog maar tot 20.00 naar het cafe mochten en dan maar moesten gaan slapen” (sloeg op de corona-regels in Nederland op dat moment). We hebben maar een ander plekje gezocht…

Om het verlies van cafe Atlas beter te maken, waren we naar de supermarkt gegaan om wat versnaperingen aan te schaffen voor die middag/avond. Helaas ze hadden geen Klok bier in de Belgische super dus we waren al snel weer een beetje aan de verdrietige kant. Totdat we een hoek omsloegen en een ander pad inlopen, en wat we daar zagen had gelijk onze aandacht, ze hadden ATLAS BIER!!! Wie had dit ooit durven dromen, geen klok, maar Atlas, nog beter! Ik houd niet eens zo veel van bier, dus het feit dat ik zo blij was om een etiket zegt wat. Dat Atlas-bier konden we natuurlijk niet laten staan, en we moesten het ook even vastleggen op camera.

Atlas pils in de Antwerpse supermarkt, we konden ons geluk niet op!

Deze Atlas kwam ik tegen na het maken van mijn allereerste tentamen voor het vak Stad in Beweging. Dat was me nogal een ervaring aangezien ik niet zo goed had geleerd en als echte beginnersfout een plekje bij het raam had uitgekozen. Ik heb hier heerlijk anderhalf uur uit het raam kunnen staren terwijl ik af en toe een paar woorden neerpende, maar het matige optreden bij het tentamen mocht de pret niet drukken. Want toen ik buiten kwam en snel mijn route naar de tram vervolgde, zag ik deze sticker met Atlas erop die op een fiets zat van waarschijnlijk een mede-tentamen-ganger. Ik voelde toch een soort verbondenheid met mijn medestudent.

Utrecht Science Park, Educatorium, ieders favoriete tentamen-maak-plek

Bij deze Atlas kom ik al sinds dat ik in het pittoreske (niet dus) stadje Alphen aan den Rijn woon. Deze Atlas is een winkelcentrum, parkeergarage, fietsenwinkel en snackbar in één. Je kunt hier ook het beste Indonesisch eten halen in heel Alphen, ook al is de indo in de hoofdstraat ook zeker niet verkeerd. De linkerfoto is van een mooie sinterklaas-cadeau spel avond waarbij we in de zeik-regen de weg terug naar huis moesten vinden, vandaar de hoge kwaliteit van de foto. In het midden ziet u het winkelcentrum in het volle daglicht, tijdens een ritje naar de tandarts. Oh en de fietsenmaker, daarnaast zit snackbar Atlas, ook een aanrader!

Winkelcentrum Atlas in Alphen aan den Rijn

Mijn allereerste twee vakken vonden allebei plaats op de Uithof, en ik merkte dat ik het niet zo had met de UB daar. Het was de week voor de commissiewissel, dus lekker druk met allerlei sollicitaties hier en daar. Daarom was ik hard op zoek naar studeer plekjes om na mijn lessen gelijk wat werk te verzetten (ik wist dat het thuis nooit zou gebeuren). Met een rondje over Utrecht Science Park hoopte ik het perfecte plekje te vinden. In het Minnaertgebouw was het raak. Ik was druk bezig mijn nieuwe studieplekken te bekijken, totdat ik de naam van de hal zag: Atlas. Geen wonder dat ik me hier thuis voelde. En zo werd dit mijn nieuwe studeerplekje op de Uithof.

De Atlas-vleugel in het Minnaertgebouw op de Uithof

Het was 6 November, de dag van de Klimaatstaking. Ik was met mijn last minute gemaakte bordje op weg naar Amsterdam. Het zou de grootste staking worden in Nederland tot nu toe. We waren achteraf met rond de 40.000 man. Als ik denk aan Atlas, denk ik aan de aarde, en dus ook aan de bescherming hiervan. Deze Atlas was gewoon maar een bedrijf dat we tegenkwamen in de bus onderweg naar Schiphol, maar was toch een soort symbool voor waar we nu voor gingen protesteren. Atlas is de drager van het hemelgewelf, een deel van de atmosfeer dat zichtbaar is als we naar boven kijken. Het is deel van onze planeet, waarvoor we zo hard ons best moeten doen om haar te beschermen.

Zodra ik anderen enthousiast vertelde over Atlas in het Wild, kreeg ik al snel foto’s toegestuurd van vrienden. Zo deze van een format op powerpoint, welke toevallig de naam Atlas had. Of deze tramhalte in Overvecht. Door dit stuk wil ik jullie graag inspireren om ook je ogen open te houden voor Atlas in het wild. Deel deze met ons en je mede-Atlassers! Vind ik leuk!